অনাগত বছৰবোৰত ভাৰতৰ প্ৰতিবেশী ৰাষ্ট্ৰ এখনৰ ৰাজধানী ভয়াৱহ পানীৰ নাটনিৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে। এক নতুন প্ৰতিবেদনত কোৱা হৈছে যে ৭১ লাখ জনসংখ্যাৰ এই চহৰখন আগন্তুক ৫ বছৰত সম্পূৰ্ণৰূপে শুকাই যাব পাৰে। আনকি ইয়াত জনসাধাৰণৰ বাবে খোৱাপানীৰো অসুবিধা হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে।
প্ৰতিবেদন অনুসৰি ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ অত্যধিক শোষণ, জলবায়ু পৰিৱৰ্তন আৰু দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পোৱা জনসংখ্যাই আফগানিস্তানৰ ৰাজধানী কাবুলক জল সংকটৰ সীমালৈ লৈ গৈছে। এতিয়া ডাঙৰ প্ৰশ্নটো হ’ল তালিবান চৰকাৰে এই সংকটৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব পাৰিবনে? ইয়াত পানী ৰাহি কৰিবলৈ প্ৰয়োজনীয় প্ৰযুক্তি, ধন আৰু পৰিকল্পনা আছেনে? এই প্ৰতিবেদনত সন্দেহৰ সৃষ্টি হৈছে।
২০২৫ চনৰ এপ্ৰিল মাহত প্ৰকাশিত এক প্ৰতিবেদনত সকীয়াই দিয়া হৈছে যে যদিহে পৰিস্থিতি একেই থাকে তেন্তে ২০৩০ চনৰ ভিতৰত কাবুলৰ সকলো পানীৰ উৎস শুকাই যাব পাৰে।কেৱল চহৰখনৰ পানীৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰাটো অসম্ভৱ হৈ পৰাই নহয়, প্ৰায় ৩০ লাখ লোকে নিজ গৃহও এৰিবলগীয়া হ’ব পাৰে।
প্ৰতিবেদন অনুসৰি বিগত দশকত কাবুলৰ ভূগৰ্ভস্থ জলস্তৰ ২৫ৰ পৰা ৩০ মিটাৰ (প্ৰায় ৮২ৰ পৰা ৯৮ ফুট) হ্ৰাস পাইছে। পানীৰ দ্ৰুত নিষ্কাশন আৰু প্ৰাকৃতিক পুনৰ চাৰ্জৰ লেহেমীয়া গতিৰ বাবে এই হ্ৰাস ঘটিছে।
প্ৰতিবেদনত কোৱা হৈছে যে যদি এই পৰিস্থিতি অব্যাহত থাকে তেন্তে ২০৩০ চনৰ ভিতৰত কাবুলত পানী নাথাকিব।ইয়াৰ প্ৰত্যক্ষ প্ৰভাৱ চহৰখনৰ অস্তিত্বত পৰিব। তিনি মিলিয়ন অৰ্থাৎ ৩০ লাখ মানুহ গৃহহীন হ’ব পাৰে আৰু আন ঠাইলৈ যাবলৈ বাধ্য হ’ব পাৰে।
আফগানিস্তানৰ ৰাজধানী কাবুলে যি গুৰুতৰ জল সংকটৰ দিশে আগবাঢ়িছে, সেয়া কেৱল প্ৰাকৃতিক কাৰণতে নহয়, নীতিগত বিফলতা আৰু আৰ্থ-ৰাজনৈতিক পৰিৱৰ্তনৰ বাবেও। বিশেষজ্ঞসকলৰ মতে এই সংকট বহুস্তৰীয়, য’ত জলবায়ুৰ পৰা আৰম্ভ কৰি শাসন ব্যৱস্থালৈকে বহুতো কাৰক জড়িত হৈ আছে।
আফগান চৰকাৰ আৰু প্ৰশাসনৰ নীতিগত বিফলতাও জল সংকট ৰোধৰ ক্ষেত্ৰত চৰ্চালৈ আহিছে। ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ ব্যৱস্থাপনা, জল সংৰক্ষণ আৰু নগৰ পৰিকল্পনাৰ সন্মুখত সুনিৰ্দিষ্ট পদক্ষেপৰ অভাৱত পৰিস্থিতিৰ অৱনতি ঘটিছিল। বিশেষজ্ঞসকলে কয় যে তালিবান শাসনৰ হাতত প্ৰয়োজনীয় বিশেষজ্ঞতা বা সম্পদো নাই, যাৰ বাবে পৰিস্থিতি নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰলৈ ওলাই আহিছে।
