দিল্লী উচ্চ ন্যায়ালয়ে গুৰুত্বপূৰ্ণ নিৰ্দেশ দিয়াৰ সময়তে এগৰাকী পিতৃক ১০ বছৰৰ কাৰাদণ্ডৰ শাস্তি বাহাল ৰাখিছে। এই ব্যক্তিজনে নিজৰ ৯ বছৰীয়া কন্যা সন্তানৰ সৈতে অপকৰ্ম সংঘটিত কৰাৰ এক অভিযোগ উত্থাপন হৈছিল।
২০১৭ চনৰ ছেপ্টেম্বৰ মাহত এই গোচৰটো পোহৰলৈ আহিছিল, যেতিয়া ভুক্তভোগীয়ে তেওঁৰ সৈতে ঘটা এই বেদনাদায়ক কাণ্ডটোৰ বিষয়ে তেওঁৰ শ্ৰেণী শিক্ষকক অৱগত কৰিছিল। ইয়াৰ পিছতে বিদ্যালয় প্ৰশাসনৰ সহায়ত আৰক্ষীৰ ওচৰত এজাহাৰ দাখিল কৰা হয়। এজাহাৰত ভুক্তভোগীয়ে পিতৃয়ে দৈনিক অপকৰ্ম কৰাৰ অভিযোগ উত্থাপন কৰা হৈছে।
অৱশ্যে আদালতত এই গোচৰটোৰ শুনানিৰ সময়ত ভুক্তভোগী আৰু মাতৃয়ে নিজৰ বক্তব্য সলনি কৰি দিল্লী আৰক্ষীক সমৰ্থন কৰাৰ পৰা পিছুৱাই যায়। তেওঁলোকে ব্যক্তিগৰাকীৰ বিৰুদ্ধে উত্থাপিত অভিযোগ অস্বীকাৰ কৰে যদিও সাক্ষীৰ সাক্ষ্যতাক সম্পূৰ্ণৰূপে নাকচ কৰিব নোৱাৰি বুলি আদালতে কয়।
দিল্লী উচ্চ ন্যায়ালয়ে 164 (CrPC) ৰ অধীনত প্ৰাৰম্ভিক অভিযোগ আৰু দিয়া বক্তব্য চিকিৎসা আইনী প্ৰমাণ পত্ৰ আৰু ফৰেনছিক বিজ্ঞান লেবৰ প্ৰতিবেদনৰ সৈতে সম্পূৰ্ণৰূপে মিল থকা বুলি ধৰা পেলায়। ইয়াৰ বাহিৰেও ভুক্তভোগীৰ শ্ৰেণী শিক্ষকৰ সাক্ষ্যও শক্তিশালী আৰু শুদ্ধ।
দিল্লী উচ্চ ন্যায়ালয়ে কয় যে শিশু ভুক্তভোগী আৰু মাতৃয়ে অস্বীকাৰ কৰাটোৱে বিচাৰৰ গোচৰটো দুৰ্বল নকৰে, কাৰণ চিকিৎসা আৰু বৈজ্ঞানিক প্ৰমাণে পোনপটীয়াকৈ অভিযুক্তৰ ফালে আঙুলিয়াই দিয়ে।
দিল্লী উচ্চ ন্যায়ালয়ে কয় যে, নিম্ন আদালতে সকলো তথ্য আৰু প্ৰমাণৰ পুংখানুপুংখভাৱে মূল্যায়ন কৰি দোষী সাব্যস্ত কৰাটো ন্যায্য কৰে, যাৰ বাবে দোষীক ১০ বছৰৰ শাস্তি বিহা হৈছে।
